Bazı olaylar vardır ki olup olmamasına çok şaşırmazsın. Lakin yaşadığım bir olay bu kalıbı bozup kendi kalıbını oluşturacak nitelikte.
Bugün bir mekanda otururken yanımıza bir kedi geldi ve aç olduğunu anlatırcasına hareketlerde bulundu. Bu hareketlerin bir parçası da sağ ön patisini karnına doğru çekme suretiyle yaptığı hareketti. Yani sakat olduğunu anlatmaya çalışıyordu. Biz de acıdık ve bir şeyler verdik kediye. Kedi yemeğini bitirdikten sonra bize bir bakış attı ve sakat olan patisini göstere göstere yere basarak yoluna devam etti. Sakat değildi. Bizi tufaya düşürmüştü. Bu hayvan bunu nasıl öğrendi diye sordum kendime... Sürüsüne teoriler oluştu kafamda: Diğer kedilerden farklı olarak genlerine daha çok kurnazlık işlenmişti, bir dilenciyi görüp onu taklit ediyordu, sakat bir kediye daha çok ilgi gösterildiğini görmüştü... Nedendir bilinmez, başkalarını kandırdığımızda çok önemli bir şey başarmış gibi bir hissiyata kapılırız. Bu ahmaklıktan başka bir şey değildir aslında. Kedi de bu ahmaklığımızı tokat gibi suratımıza çarptı. Takdir ettim kediyi. Mümkünatı olsa iki lafın belini de kırmak isterdim kendisiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder